Aşk Oyunu - Senaryolar (1)

[dizi_tirya]

merhaba arkadaşlar.yeni bir senaryoya başladım.diziyle hiçbir şekilde paralel olmayacaktır tamamen hayal ürünüdür.

OTEL SABAHI
"kaçaklar"

ekinle sarp bir anda kendilerini nikah dairesinde bulmuşlardı.ekin sarpla evlenmek istese de bunun gizli saklı olması onu üzüyordu.sarp bunu anlamıştı ama yapacak birşey yoktu.ailelerin ilerki zamanlarda ikna olacağı bir muammaydı.ve onların bekleyecek zamanları yoktu.

ekin:sarp..
sarp:söyle hayatım.
ekin:biraz daha beklese miydik acaba?
sarp:ekin.(beraber bir banka otururlar)bende isterim ailelerimizle birlikte olmayı.seni gelinlikler içinde almayı.(hınzırca gülümser)
ekin(o da gülümser)şimdi sırası mı gelinliğin sarp.(tekrar ciddileşir)başka çaremiz yok değil mi?
sarp(ciddileşir)yok hayatım.(nikah dairesine bakar ve ekinin elini tutar)ya şimdi ya da....
ekin(sarpın devam etmesine izin vermez)hadi..gidelim.
sarp ekine gülümser.sarılarak içeri girerler.içerde yoğun bir kalabalık vardır.gelinler ve damatlar bir aradadır.sarpla ekin görevliye yaklaşırlar.

sarp:sarp teksoy ve ekin serbest...
görevli:daha sıraları gelmedi kardeşim.şu tarafta gelin ve damat odaları var.oraya bakıverin.
sarpla ekin gülümserler.
sarp:onlar biziz.eee(ekine bakar)yıldırım nikahı.
görevli acayip bir şekilde onlara bakar.
görevli:buyrun.

ekinle sarp sıralarını beklerler.

teksoylarda ise gergin bir ortam vardır.

orhan:nerde bu çocuk?
elinde telefonla dolaşan feryal hanım orhanın yanına oturur.
feryal:telefonunu açmıyor..
yelda serkana bakar.serkan olanları bildiğinden iyice sıkışmıştır.
yelda:nerde sarp?
serkan(yakasını düzletirken)bilmem..nerdedir ki?(gözleri dönüyordur)
yelda(serkana dirsek atar)serkan?
serkan:vallahi bilmiyorum hayatım..ah.yani yelda..

orhan:ne fısırdaşıyorsunuz orda?
serkan:hiç orhan amca...
yelda:hiç baba hiç.ben sarpı bulurum merak etme.(serkana bakar)
serkansa koltuğa yapışmıştır.
orhan şüpheci bir şekilde yüzü kıpkırmızı olmuş serkana oturduğu yerden döner.
orhan:sahi...sen nerde olduğunu bilmiyor musun?
serkan:yok efendim..bilmiyorum valla...gerçekten yani..
orhan:tamam oğlum tamam.(feryale dönecekken tekrar serkana bakar.serkan derin bir oh çekmiştir)sen niye gerildin?bir acayipsin bugün.
serkan:iyiyim..iyiyim.ben..gidiyim(ayağa kalkar)sarpı...arayayım..
orhan:nerde arayacaksın ulan?(hiddetle ayağa kalkar)
serkan(korkarça)ay.şey..yani bir yerlerdedir o.kesin..ben araştırırım..
orhan:e iyi...ulan...
feryal(orhanı kolundan tutar)tamam orhan.bırak arasın çocuk.bir bildiği vardır.
serkan:yok.(herkes ona bakınca)inşallah..(kaçarak uzaklaşır)
yelda serkanın arkasından garipçe bakar.

sarp omzuna yaslanmış olan ekine bakar.sonra gözü büyük ekrana ilişir.üzerinde isimleri yazıyordur.
sarp:ekin..kalk.sıra bize geldi.
ekin:hı?(ekrana bakar)evet.
sarp:iyi misin?
ekin:hı hı.
sarp:hadi gidelim.
ekin bir yanı mutlu bir yanı üzgün bir şekilde sarpı takip eder.

gülser:gönül...ekini kaldır kızım.
gönül:ekini mi?
gülser:evt.geç kalıcaksınız fabrikaya.
gönül: o gitti.
gülser:nereye?
gönül:fabrikaya.
ismet:ne zaman gitti.daha bir yüzünü görmedik dünden beri.
gönül(çaydanlık elinde)gitmiş işte babacım.bende bilmiyorum.
ismet:töbe töbe...
kurti:al işte baba.çalışkan kızını.bir de bana dersiniz çalışmaz diye.
ismet:sen sus.
gönül:ne diyorsun sen kurti.kız sabahı sabah ediyor.
ismet:yine göndereyim mi seni o oğlanın yanına.beraber pişkin pişkin oturursunuz.
kurti:hakkını yeme baba çocuğun.bulaşık,çamaşır elinden her iş geliyor.
ismet:ya...
kurti(çatalı elinde)öyle baba.
gönül:sen daha eline bir tabak bile almadın kurti.
kurti:aşkolsun gönül.biz delikanlı adamız.bizde delikanlı gururu vardır.
gönül:iyi.al o gururunun turşusunu kur.haşlayıp suyunu içeriz.
kurti(gönüle hak verircesine bakan gülser ve ismete bakar)sinirli bugünlerde..

serkan:şey ben sarp teksoya gelmiştim.
resepsiyondaki adam:otelden ayrıldılar efendim.
serkan:ya..(elini çenesinde gezdirir)ee..
resepsiyondaki adam elindeki işi ikinci defa bırakır.
adam:buyrun?
serkan:yanında birisi var mıydı?(adama casusca yaklaşır)
adam(serkana yaklaşır)nasıl birisi efednim?
serkan(daha da yaklaşır)ne bileyim..bir bayan...olur ya işte..
adam:otelimizde bu tip olaylara yer vermiyoruz efendim.
serkan:yo..yo yanlış anladınız beni..
adam:neymiş doğrusu?
serkan:arkadaş yani.karısı olur nişanlısı...anlasana kardeşim.(adamla burun buruna gelmişlerdir)
adam serkana iyice yaklaşır.serkan bir buluş yakalamış gibi gülümser.meraklı gözlerle bakar.
adam:müşterilerimiz hakkında bilgi vermiyoruz kardeşim.hadi çık..çık..
serkan:ama..
adam sinirlenmiştir.güvenliği çağırır.serkan yaka paça atılır.dışarda onu bekleyen bir sürpriz vardır.

memur:siz ismet kızı ekin serbest hiçbir baskı altında kalmadan orhan oğlu sarp teksoyu kocalığa kabul ediyor musunuz?
ekin biraz durur.
sarp:ekin....
ekin(gülümser)evet.
sarpta gülümser.
memur:siz orhan oğlu sarp teksoy ismet kızı ekin serbest'i hiçbir baskı altında kalmadan karılığa kabul ediyor musunuz?
sarp:valla..(ekin hafifçe dürter)şey evet.evet..sonsuza kadar.
memur(gözlüklerini hafifçe indirerek sarpa bakar)evet demeniz yeterli..
ekin gülümser.

serkan:hı?yelda?
yelda arabaya dayanmış serkana bakıyordur.
yelda(kızgınca sırıtır)serkancım..
serkan:şey yelda..(güvenliklerden sıyrılır ve yeldanın yanına gelir)ne işin var burda?
yelda:içimden buraya gelip birilerini basmak istedim.
serkan(yutkunur)şey...sen beni mi takip ettin?
yelda:hayır sadece ilahi tesadüf..
serkan:ya..(ellerini avuşturur)
yelda:soruların bittiyse gidelim.
serkan:ta-tabi.

sarp:sonunda evlendik.
ekin:evet.
sarp:ilki bu kadar güzel değildi.hatta hiç güzel değildi.
ekin: olur mu hiç?o kadar şey yaptılar bizim için.
sarp:ama hiçbiri gerçek değildi.
ekin:doğru.(sarpa sıkıca sarılır)şimdi ne yapacağız?
sarp:bilmem.
ekin(sarpın kollarından kurtulur)nasıl yani?
sarp:yani..ne yapmak istersin?
ekin:sarp..
sarp:biricik karıcığımı götürecek hiçbir yerim yok.param da..biliyorsun babam...
ekin(sarpın yüzüne dokunur içi acımıştır)öyle demek istemedim.hem ben seninle yer yere giderim.zaten fabrikaya geç kaldım.
sarp:fabrikaya mı?
ekin(gülümser)e birimizin çalışıp aileyi geçindirmesi lazım.
sarp:ben ne güne duruyorum..
ekin:seni sonsuza kadar kalbimde saklıyorum.(sarpa bir öpücük verir)
sarp:tamam o zaman.ama bende çalışıcam.
ekin:iş bulmak kolay değil.
sarp:ben..sarp teksoy..benim gibi bir iş adamını mumla ararlar.
ekin:canım benim.keşke sadece sarp olsaydın.
sarp(umutuszca)öyleyim zaten.ben nasıl iş bulucam..
ekin:ay üzülme.ben sana iş bulurum.hadi fabrikaya.

yelda:ne işin vardı otelde?
serkan:şey...birşeyler içmek için..
yelda(hızını yükseltir)ya..hani abimi arıyordun?
serkan:ay..yavaş...dur..
yelda(hızını daha da yükseltir arabaları teğet geçiyordur)serkan...
serkan:ay..tamam..dur..dur..
yelda arabayı kenara çeker.
serkan:sarp ekinle..
yelda(bunu tahmin etmiştir)eee?ne yapıyorlar bunlar habersiz...
serkan(korkudan büzüşmüş haldeyken toparlanır)tam olarak bilmiyorum.ama galiba..
yelda gözlerini serkana dikmiştir.
serkan:galiba..EVLENİYORLAR.
yelda:ne?

[sermin90]

10.Bölüm

Teksoy ailesi kahvaltida.
Orhan: serkan nerde kizim?
Yelda: gelir simdi baba. Üstünü giyiniyordu.
Feryal: gelincede hemen ise gitmeyin birak cocuk önce bir kahvalti etsin.
Orhan: oda o kadar gec inmesin. Bak ben kahvaltimi yapip gidiyorum.
Tam siradada serkan gelir.
Serkan: günaydin!
Feryal: günaydin.
Serkan: günaydin babacigim.
Orhan: günaydin oglum. Nerdesin ise gec kaliyoruz
Serkanin neseli gülen yüzü kayip olur.
Serkan: üstümü giyindim babacigim.
Orhan: ben cikiyorum. Kahvaltini yaptiktan sonra hemen ise gel.
Serkan: tamam babacigim. Isterseniz simdi geleyim.
Orhan bey feryal hanima bakar.
Orhan: kahvaltini yap öyle gel dedim evladim.
Feryal hanim orhan beyin onu dinlemesine sevinir ve gülümser.
Serkan: peki babacigim.
Feryal: orhan! Bir dakika!
Orhan bey tam kapidan cikmak üzereyken feryal hanimin onun adini anmasi ile geri döndü
....

Sarp direksiyonun üstünde yatiyordur. Yaninda ekinde cama yasli olarak yatiyordur.
Sarp yavas yavas kendine gelir. Ne oldugunu anliyamazken yaninda ekini görür.
Sonra aklina tüm olanlar gelir.
Sarp: ekiin! Ekin? Iyimisin?
Ekin cevap vermez. Sarp zorluklarla arabadan iner ve ekinin kapisinin yanina yaklasir.
Sarp: ekin? Ekin beni duyuyormusun? Allahim ne olur birsey olmasin ona. Ekiiin?
Sarp ne yapacagini bilemez.
.....

Feryal: orhan!
Orhan: efendim feryal?
Feryal: sarpgilin ne zaman geleceginden haberin varmi?
Orhan: gelmeleri lazimdi aslinda.
Feryal: birseymi oldu?
Yelda: hemen yine ayaklanmayin. Dünde böyle yaptiniz ama birsey olmamis iste.
Serkan: durun ben bir arayim onu.
….

Sarp ne yapacagini bilemez.
Sarp: kimse yokmu? Yardim edin!
Birden cepi calar. Sarp hemen heryerde cep telefonunu arar.
Serkan: alo sarp?
Sarp: serkan!
Serkan: nerdesiniz oglum geliyormusunuz?
Sarp: serkan cok kötü birsey oldu.
Serkan: ne oldu sarp?
Sarp: kaza gecirdik. Ekin baygin bir sekilde yatiyor.
Serkan: ne??
Serkanin ayaga kalkip bagirmasiyla herekese korku yasatir.
Feryal hanim sadece icinden “sarp” diye bilmistir.
Yelda: ne oldu serkan?
Orhan: lan catlatmasana adami
Serkan: bir dakika. Simdi nerdesiniz sarp?
Serkan: tamam hemen geliyoruz. Sende bir ambulans cagir.
Sarp: tamam. Görüsürüz.
Serkan telefonu kapattiktan sonra herkes serkana soran gözlerle bakar.
Yelda: ne olmus serkan?
Serkan: traffik kazasi.
Feryal: sarpa birsey olmusmu?
Serkan: sarpa degil ama ekin baygin yatiyormus.
Yelda: aman allahim.
Serkan: ben oraya gidiyorum simdi.
Yelda: bekle beni serkan.
Feryal: bende geliyorum.
Serkan: gerek yok annecigim. Zaten sarp ambulans cagirdi. Hastanede görüsürüz.
Feryal: ama…
Orhan: tamam feryal. Biz hastaneye gideriz.
Feryal hanim caresizlikten „tamam“ demek zorunda kalir.
Serkan: hadi yelda!
Yelda: tamam.
….

Sarp ambulansi aramis beklemektedir. Bir yandanda ekinin yanindan ayrilmaz ve elini tutar.
Sarp: sabret hayatim simdi geliyorlar. Dayan birtanem. Ne olur dayan. Sakin beni yalniz birakma ekin. Duyuyormusun beni? SAKIN!
Tam o sirada ambulans ve serkan gelmistir.
Serkan: sarp iyimisin?
Sarp: iyiyim.
Serkan: nasil iyisin? Suna bak ayagina ne olmus.
Sarp: önemli degil serkan. Sadece biraz aciyio.
Yelda: ekin nasil?
Sarp: bilmiyorum. Kendinde degil.
Adamlar ekini ambulansa bindirlerken sarpda ekinin elini tutar.
Sarp: güzelim. Yanindayim. Dayan caniminici dayan!
Adam: sizde geliyormusunuz?
Sarp: evet.
Sarpda ambulansa biner ve hastanenin yolunu tutarlar. Serkan ve yeldada onlari takip ederler.
Serkan: istersen bir ara yelda. Hangi hastanede olduklarimizi ögrensinler.
Yelda: haklisin.
….

Feryal: neden aramiyorlar hala?
Orhan: sakin ol feryal.
Telefon calar.
Orhan: ha.
Feryal hanim hemen telefonu acar.
Feryal: alo?
Yelda: anne! Merak etme sarp iyi. Suan ekini hastaneye götürüyoruz.
Feryal: ekin nasilmis?
Yelda: bilmiyoruz. Kendinde degil.
Feryal: hangi hastane.
Feryal: tamam hemen geliyoruz.
Orhan: ne olmus?
Feryal: sarp iyimis ama ekin kendinde degilmis. Hadi hemen gidelim.
Orhan: tamam.
Feryal hanim ve orhan beyde hastanin yolunu tutarlar.
......

Ambulans hastaneye gelmistir. Yoldayken sarp ekinin hic elini birakmamistir.
Hemsire: hadi cabuk cabuk.
Hemen ekini ameliyathaneye alirlar.
Hemsire: siz burda kalin.
Sarp: ama o benim karim.
Hemsire: lütfen iceriye girilmez.
Sarp mecburen disarda kalmistir.
Serkan ve yeldada hemen kosarak sarpin yanina gelirler.
Yelda: sarp! Ekin nerde?
Sarp: ameliyathaneye aldilar.
Serkan: sarp sende görün istersen bir dotora.
Sarp: hayir ekini yalniz birakamam.
Yelda: ama…
Serkan: tamam dur yelda. Sonra gösterir.
Feryal hanim ve orhan beyde gelirler.
Feryal: sarp! Iyimisin oglum?
Sarp: iyiyim anne.
Orhan: ekin nasil?
Serkan: bilmiyoruz ameliyathaneye almislar.
Feryal: nasil oldu bu kaza?
Sarp: bir ceylan önpme firlayinca bende carpmamak icin...
Sarp dayanamaz ve aglamaya baslar.
Feryal: tamam oglum. Merak etme iyilesicek.
Orhan: ismet beylerede haber vermek lazim.
Serkan: ben arayim.
…..

Gönül: dersini yaptinmi muzo?
Muzo: yaptim anne.
Kurti: bari sofrada sorma be gönül. Birak rahatcana yesin.
Gönül: sonrada bilgisayarin basina geciyor unutuyor.
Telefon calar.
Gülser: ben bakarim.
Gülser: aa serkan evladim nasilsin?
Serkan: iyiyim sagolun.
Gülser: hayirdir evladim?
Serkan: seyy gülser teyze. Ekin…
Gülser: ne oldu ekine?
Herkes birden gülser hanima bakar.
Serkan: ekin bir trafik kazasi gecirdi.
Gülser: ne???
Ismet: ne oldu gülser?
Gönül: anne ne oldu?
Gülser hanim dona kalmistir.
Serkan: alooo gülser teyze? Aloo?
Gülser hanim kendine gelir.
Gülser: nerdesiniz evladim?
Gülser: tamam hemen geliyoruz.
Ismet: ne oldu gülser? Ne olmus ekin ?
Gülser hanim agliyarak : kaza gecirmis.
Ismet : ne ?
Gülser : hadi hemen cikalim.
Herkes toparlanir ve hastanenin yolunu tutrlar.
....

Gülser hanim sarpi görür.
Gülser : sarp ? ekin nerde ? iyimi ?
Sarp: bilmiyoruz. Ameliyatta.
Ismet: nasil oldu kaza?
Sarp: önüme bir ceylan firladi.
Kurti: sen iyimisn eniste?
Sarp: iyiym sagol.
Gönül: ayagana bir baktirsaydin?
Sarp: ekini merak ediyorum.
Tam o sirada doktor cikar.
Yelda: ha!
Sarp: dotor bey ekin nasil?
Gülser: iyimi?
Doktor: ekin hanim....

(yorumlarinizi bekliyorum arkadaslar! Dün yazamadim. Evde degildimde ondan!)

[ela gözlü]

36.bölüm
Yeni bir gün başlıyordu.sabahın sessizliğinde öten kuşlar güne neşe katmak için hazırlanıyorlardı.bugün ekin için oldukça zor olucaktı.bi yandan okul,bi yandan cafe,sinan,sarp ve de en önemlisi boşanma dilekçesini verecekti.
sarp ise yüzünde tatlı bir gülümsemeyle uyuyordu.feryal hanım ise oğlunu uyandırmak için kapıyı çaldı ama sarp duymamıştı.feryal hanım içeri girdiğinde sarpı uyurken buldu.sarp'ın yüzündeki gülümsemeyi görünce kendide gülümsedi.sarpın başucuna oturdu.
ne çabuk büyümüştü.ama hala onun gözünde büyümüyordu.yelda da öyleydi.onlara zarar gelmesinden,üzülmelerinden çok korkuyordu.hep mutlu olmalarını istiyordu.Galiba artık sarpta büyümüştü.ve onu mutlu eden biri vardı.Ekin.onunla olduğu zaman gözlerinin içi parlıyordu.aslında ekinede çok haksızlık yapmıştı ama her şeyi oğlu için yapmıştı.
feryal hanım sessizce odadan çıktı.aşağı indiğinde teksoy ailesi kahvaltı sofrasında sarp ile feryali bekliyordu.
o:nerdesin ya.sarp nerde.
f:yorgun galiba.uyuyor.
o:ulan şu çocuk bi gün kahvaltıya inse.
f:orhan bey.
o:işe de gelmiyor ne zamandır.neler döndürüyor bu?
y:baba sence biraz kendini dinlemesi gerek değil mi.çok üzücü şeyler atlattı.biraz anlayışlı olmalıyız.
se:evet yelda haklı baba.
s:herkese günaydın.
o:paşa hazretleri uyanmışta kahvaltıya inmiş.
s:of baba.
o:bugün bizimle şirkete geliyorsun o kadar.
s:ama...
o:aması falan yok.işten atmadığıma şükret sen eşek herif.
kahvaltıdan sonra herkes bi yerlere dağılmıştı.sarp,serkan ve orhan bey şirkete gitmişlerdi.feryal hanım ise odasında oturuyordu.yeldanın dışarıda bir kaç işi vardı.
ekin ise cafeye gitmeden önce boşanma dilekçesini vermek için adliyeye gitmişti.sorunsuz bir halde dilekçesini vermişti.artık adım adım mutluluğa yaklaşıyorlardı.
ekin cafeye giderken sarpı aradı.sarp ise işlerle cebelleşiyordu resmen.
e:nasılsın aşkım.
s:iyiyim bitanem.
e:noldu sesin iyi gelmiyor.
s:babam zorla şirkete getirdi.benim ne planlarım vardı ya.
e:ay canım benim.planlarını sonraya sakla sende:)
s:ekin...
e:kızma ama baban haklı kaç gündür bizimlesin.işe gittiğin yok.
s:ama napıyım siz olmadan eksik gibiyim.
e:aman sen evlenince de işe gitmessen yandık biz:)
s:uf ekin ya.
e:ben sana bi haber vermek için aramıştım.
s:neymiş o.
e:boşanma dilekçemi verdim.en kısa sürede boşanıyorum.
s:ay bu harika bi haber.çok sevindim canım.
e:bende...
s:öğlende kafede misin?
e:evet.ama 2 de okulum var.
s:tamam öğlende kafeye gelirim sonra beraber okula gideriz.
e:tamam canım.görüşürüz.
s:görüşürüz.
ekin mutlu bir şekilde cafeye gitmişti.
b:hoşgeldin ekin.
e:hoşbulduk tatlım.nasılsın?
b:ben iyiyimde bi misafirin var.
e:misafir mi ?

[dizi_tirya]

"hayat şartları ve hayaller"

ekinle sarp fabrikaya girdiklerinde öğle tatiline girilmek üzereydi.herkes yavaş yavaş toparlanıyordu.sarp ekinin peşinden giderken ekin gözleriyle gönülü arıyordu.ekinin telaşlı halleri sarpın dikkatinden kaçmamıştı.

sarp:ekin..neyin var?
ekin:hiç..(bir yandan etrafa bakarken)gönülü arıyorum.
sarp:iniyordur yemekhaneye...gider bakarız.
ekin:dur...olmaz.
sarp:neden?
o sırada gönül yanında birkaç kişiyle merdivenlere doğru yaklaşmaktaydı.
gönül:ay sonra...(ekinleri görür)aa..hadi siz inin.benim bir işim var..
kızlar:tamam.
gönül meraklı bakışlarla ve hızlı adımlarla onlara yaklaşır.

boğaza doğru çekilmiş son model arabanın içinde olan iki kişi hararetli hararetli tartışıyorlardı.
yelda:ne demek evleniyorlar ya.tam da babam sarpı affetmeye yanaşmışken..herşey düzeliyordu.
serkan:ne yapsınlar.sevgi bu.
yelda ters ters serkana bakar.
yelda:anladım sevgi ama biraz daha bekleselerdi.geceyi sokakta geçirmeye değer mydi?
serkan:sokakta değil.gittiğimiz otelde geçirdiler.
yelda dalga geçercesine gülümser.
yelda:yeme beni serkan.sarpın cebinde beş kuruş para yokken öyle bir otelde nasıl kalsınlar?
serkan:şey..(kaşınmaya başlar)
yelda serkana bakar.
yelda:hayırdır?
serkan:ben tuttum odayı.sarpa tamamen ben sponsor oldum yani.
yelda:senden de bu beklenirdi..neyse...olmuş bir kere.
serkan:ne yapıcaz şimdi peki?
yelda:tabiki nikah dairesine gidicez.en yakındaki..
serkan(gülümser)tamam.
yelda arabayı çalıştırır.
yelda:neden güldün?
serkan(tatlı bire bakışla)hiç öylesine.
yelda arabayı çalıştırırken serkan çoktan hayallere dalmıştır.yelda ona kaçamak bir bakış atar.yol boyunca hayallere doyum olmayacaktır.

gönül ekin ve sarp yine aynı masaya oturmuşlardır.gönül onlara dik dik bakarken ekin gözlerini suçlu suçlu kaçırıyordur.sarp ise herşeye hazırdır.

gönül:ee ne yaptınız bakalım?
ekin yutkunur.
ekin:hiç...
gönül:ne demek hiç..gece..
ekin iyice utanmıştır sarp ise ne yapacağını bilemiyordur.ekinin kızardığını farkeder.
ekin(gönülün sözünü keser)orasını karıştırma..asıl başka bir mesele var.(ekin sırf utancından evlendiklerini söylemeyi tercih eder)biz...
sarp ekine yaklaşır.
sarp:ekin...(anlamlı bir bakış atar)
ekin(sessizce)ne yapayım sarp.dün geceyi burda konuşmak istemezsin değil mi?gerçeği söylemek en iyisi.hem gönül bize yardım eder.
sarp(hafifçe gülümser)sen nasıl istersen...(tatlı tatlı ekini izler)
ekin:gönül..(sarpın kendisine olan bakışlarını üzerinde hissedince sarpa döner)müsade eder misin?
sarp:tabi..(ayağa kalkar ve biraz uzaklaşır)
ekin:gönül...biz..........evlendik..
gönül:neeee?nee?
ekin:sakin ol.(gönülün feryatlarına çaresizce bakan ekinin gözleri sarpı bulur.sonra ikisi de kısa mesafelerde gülmeye başlarlar.)

kenan tamirhaneye yavaşça girer.usta onu bekliyordur.
usta:hoşgeldin kenan!
kenan:hoşbulduk usta..!
usta:geç otur.
kenan yavaşça oturur.
usta(elindeki işle ilgilenirken)uzun zamandır ortalarda yoktun.
kenan(hafifçe kafasını sallar)düşünmek istedim usta.
usta(elindeki işi bırakır)düşünmek için geç kalmadın mı evlat?
kenan:haklısın usta.feride benim kardeşim gibiydi.sonra ne olduğunu anlamadım.beni sevdiğini söyledi.ben buna şaşırdım.kimsenin duygularıyla oynamam usta.bana öyle şeyler söyleyince işi ciddiye aldım ama ben....ben ekini seviyorum usta.ferideyi üzmek aklımın köşesinden bile geçmez.
usta kenana yaklaşır.
usta:doğru evlat.seni anlarım.ama seninde dediğin gibi geçmesin.kızımı üzmek aklının ucundan bile geçmesin.sen gelmeyince çok ağladı.ben bir babayım.bunu ben kaldırsam da kızım kaldıramaz,ben affetsem de kızım affetmez.o seni ne zaman affederse bil ki sende o zaman ben çoktan seni affetmi olacağım.ama önce o..!
kenan başını sallar.yaptığından pişmandır.önlüğünü çıkarıp tamirhaneden uzaklaşır.

sarp:hadi serkan.geç kalıyoruz.
serkan(takım elbisesini düzeltir)tamam geldim.
serkanın üzerinde takım elbise vardır.saçlarına bol jöle sürerek türk filmlerinden çıkma adamlara dönmüştür.odadan çıktığında sarp görünür.sarpında ondan pek farkı yoktur.
sarp: oo helal sana serkan.çok yakışıklı olmuşsun..
serkan(gülümser)sahi mi kanka?
sarp:hı hı..
o sırada ekin gelir.ekin son derece ciddi,kendini beğenmiş bir havaya takılmıştır.üzerinde puantiyeli bir elbise vardır.uzun saçları açık değil tam tersi tepeden topludur.üzerinde de kalın bir bant vardır.kirpikleri oldukça uzundur ve herkesin olduğu gibi yanağında koca bir ben vardır.
ekin:hadi ama geç kalıyoruz hayatım.
sarp hemen ekinin yanına gider.kolunu uzatır.ekin ciddi bir şeklilde kolunu sarpa uzatır.
sarp:hadi hayatım.sende hayatını al.geç kalma..
ekinle sarp gülerek giderler.serkan yeldanın kapısını çalar.
serkan:hayatım..hadi çıkalım..
yelda:geldim hayatım.
yelda kapıdan çıktığında en eski gelinlik modellerinden birini giymiş olarak görünür.yanağının üstündeki koca beni,kırmızı ruju ve dantelli gelinlik kumaşı ile dikkat çekiyordur.gözlerine koyu bir kalem çekmiş olup kirpikleri en az ekininki kadar uzundur.serkan bu güzellikten büyülenmiş gibidir.
serkan:harikasın hayatım..
yelda hafifçe eğilerek selam verir.
yelda:teşekkür ederim canım.
serkan kolunu uzatır ve merdivenlerden aşağıya inerler.
herkes onları aşağıda bekliyordur.serkan evin etrafına göz atmaktadır.eski plaklar,plak çalarlar ve eski resimlerle dolu demode bir düzendedir ev.herşey basit düzenlenmiştir.daha sonra serkanın gözü orhan beyle feryal hanıma takılır.feryal hanım siyah uzun elbisesiyle gayet sade görünüyordur.orhan beyse saçları yana ve geriye doğru atılmış papyonlu görüntüsüyle eski bir havadadır.serkan feryal hanımı gözünün altındaki beniyle ve uzun kirpikleriyle ilk defa görüyordur....

mevlüt: oo hoşgeldin kurti.özledik seni..hahahah
diğer adam:nerelerde kaldın yahu?hahah
kurti çok bozuk bir şekilde oturur.
kurti:kesin be..allah allah.
mevlüt:olur mu kurti?senin gibi kazık yemiş bir adamı bulurda dalgamızı geçmez miyiz?
kurti:heh..düşene bir tekme de siz vurun.
adamlardan biri:aşkolsun...hahah
adamlardan diğeri:biz sana dedik o kadar oynama diye..bak böyle oldursun işte.
mevlüt:bakalım imet abi ne diyecek?
yaşlı bir adam:yandı valla yandı..
kurti:gidin işinize be...
herkes kurtiye laf yapıştırıp gülüyordur.kurti sinirlice gazeteyi açar.okudukları onu şaşkına çevirmiştir.
kurti(sessizce)gülün siz gülün...allah be...

memur:siz ...... oğlu serkan bey orhan kızı yelda tekgiden'i kocalığa kabul ediyormusunuz?
serkan:tekgiden mi?
memur:evet bayanın kimliğinde öyle yazıyor.
serkan(orhana döner)babacım?
orhan:evladım "evet"desene.
serkan(etrafına bakar)ama...teksoy?
yelda:teksoy'da kim?yoksa aklında başka biri mi var serkan?
herkes ona sinirli sinirli bakıyordur.
memur:evladım cevabın?
serkan:şey...
yelda hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlar.
ekin elini sağa sola sallıyordur.
ekin:çok ayıp serkan..
sarp(gözlerini kocaman açmıştır)ne demek bu?(serkana yaklaşır)yapacaksan gizli saklı yapsaydın be oğlum.bak bana..
ekin sarpı duyar.
ekin:neee?sarp!
sarp:afedersin karıcım...
ekin:sana iyi bir ceza vermeli.hııı.çok kızdım..
sarp(ekinin önüne diz çöker)beni affet..aşkım..hayatım..
ekin:öyle yağma yok..
memur:bu nikah kıyılıyor mu kıyılmıyor mu?
serkan korku dolu gözlerle etrafına bakar.sarp ekinden af dilemeye çalışıyor ekin ona yüz vermiyordur.orhanla feryal kendi aralarında tartışıyorlardır.yelda ise uzun kirpiklerini hızlı hızlı sallıyordur.

serkan:aaaaa...!
yelda:serkan?neler oluyor?
serkan:ye-yelda..
yelda:ne çabuk unuttun serkan.(kaşlarını çatar)bana niye öyle bakıyorsun?

[ela gözlü]

e:misafir mi?
y:hoşgeldin ekin.
e:yeldaa.
y:gördüğüne sevinmedin mi yoksaa.
e:sevinmez olur muyum.şaşırdım birden.
y:gel oturalım.
e:nasılsın canım.
y:kızgınım size.
e:niye?
y:niye olcak.yeğenimi bi kere gösterdiniz.sonra yüzün gören cennetlik gelmesem göremicektim Sinan'ı.
e:haklısın Yelda.ben bile neler yaşadığımın farkında değilim.
y:boşanma işi ne oldu?
e:bugün dilekçemi verdim.
y:ay yani..
e:yani ne? :)
y:yani tekrar Ekin TEKSOY oluyosun?
e:nerden çıkardın canım.
y:kızım aklındna zorun mu var senin.tekrar evlenmicek misniz abimle.
e:aslında.
y:aslında ne ya?
e:biz tekrar evlenmeye karar verdik.hatta sarp evlenme teklifini bile etti.
y:ay bugün içim içime sığmıyor.canım benim ya.tebrik ederim.
e:Sağol güzelim.
y:seninkini babam zorla işe götürdü.
e:söyledi telefonda.gelir birazdan buraya...
y:oooo.
e:yeldaa ya.
tam o sırada cafeden içeri sarp girer.yeldanın arkası dönük olduğu için yeldayı görmez ve ekin'in yanına gelir.
s:naber aşkım?
e:iyiyi sarp.
s:yelda snein burda ne işin.
ye:allahım ya.abicim gelmez miyim buraya.yasak mı?farkındaysan halka açık bi yer burası.
s:ne biliyim şaşırdım birden.
e:otursana sarp.
ye:siz konuşun ben sinanın yanına gidiyorum.
e:tamam.
yelda sinanın yanına doğru gitmektedir.Sinan'ı çok seviyordu.çok tatlı ve zeki bir çocuktu.
y:sinacım.
Si:aa yelda abla.
y:nasılsın bitanem.
si:iyiym.bi daha niye gelmedin.ben çok özledim seni.
ye:bende tatlım.
ye:sana bir önerim var.
sİ:neymiş o?
ye:bu gece benimle kalırmısın?hem serkan abinle de tanışırsın.
si:annem tek başına kalır ama.
ye:yok sarp abin annene arkadaş olur.
sİ:babam mı arkadaş olucak anneme.sinan birden güler.
ye:baban mı?
yelda durumu bozmadan.y:hı hı baban dedi.
si:tamam o zaman gelirim .
yelda ve sinan sarp ile ekinin yanına giderler.
si:annecim sana bişey söylücem ama kızma.
e:noldu sinancım.
si:ben bu akşam sizinle kalmıyacağım.
ekin ve sarp yeldaya bakarlar.
ye:biz bu akşam sinanla gezicez.sonrada bizde kalıcak sinan.tabi annmiz izin verirse.
si:annecim lütfen yelda ablamda kalıyım bu gece...
e:peki ama sakın üzmeyeceksin tamam mı?
s:sinancım hem belki gece bizde geliriz.
sİ:oleyyyy.
ye:ekincim ben sinan'ı alıp çıkıyorum.
sarp ve ekin sinana sarıldıktan sonra sinan ve yelda giderler.sarpın yüzünde bi gülümseme oluçmuştu.
e:niye gülüyosun Sarp.
s:hiiçç.
e:sinanda gitti.
s:evet.başbaşayız bu akşam.
e:sarrpp ya.
s:canım benim gitmem lazım.
e:daha yenş geldin nereye.
s:bi işim vardı.aklımdna çıkmış.
e:uuf ya.
s:akşam sekizde hazır ol snei alırım bi yerlere gideriz.hem sinanda yok.
e:tamam.
s:görüşürüz

sarp ekini öpüp kafeden çıkar.acaba sarpın aklından ne gibi planlar geçmekteydi....