merhaba arkadaşlar.yeni bir senaryoya başladım.diziyle hiçbir şekilde paralel olmayacaktır tamamen hayal ürünüdür.
OTEL SABAHI
"kaçaklar"
ekinle sarp bir anda kendilerini nikah dairesinde bulmuşlardı.ekin sarpla evlenmek istese de bunun gizli saklı olması onu üzüyordu.sarp bunu anlamıştı ama yapacak birşey yoktu.ailelerin ilerki zamanlarda ikna olacağı bir muammaydı.ve onların bekleyecek zamanları yoktu.
ekin:sarp..
sarp:söyle hayatım.
ekin:biraz daha beklese miydik acaba?
sarp:ekin.(beraber bir banka otururlar)bende isterim ailelerimizle birlikte olmayı.seni gelinlikler içinde almayı.(hınzırca gülümser)
ekin(o da gülümser)şimdi sırası mı gelinliğin sarp.(tekrar ciddileşir)başka çaremiz yok değil mi?
sarp(ciddileşir)yok hayatım.(nikah dairesine bakar ve ekinin elini tutar)ya şimdi ya da....
ekin(sarpın devam etmesine izin vermez)hadi..gidelim.
sarp ekine gülümser.sarılarak içeri girerler.içerde yoğun bir kalabalık vardır.gelinler ve damatlar bir aradadır.sarpla ekin görevliye yaklaşırlar.
sarp:sarp teksoy ve ekin serbest...
görevli:daha sıraları gelmedi kardeşim.şu tarafta gelin ve damat odaları var.oraya bakıverin.
sarpla ekin gülümserler.
sarp:onlar biziz.eee(ekine bakar)yıldırım nikahı.
görevli acayip bir şekilde onlara bakar.
görevli:buyrun.
ekinle sarp sıralarını beklerler.
teksoylarda ise gergin bir ortam vardır.
orhan:nerde bu çocuk?
elinde telefonla dolaşan feryal hanım orhanın yanına oturur.
feryal:telefonunu açmıyor..
yelda serkana bakar.serkan olanları bildiğinden iyice sıkışmıştır.
yelda:nerde sarp?
serkan(yakasını düzletirken)bilmem..nerdedir ki?(gözleri dönüyordur)
yelda(serkana dirsek atar)serkan?
serkan:vallahi bilmiyorum hayatım..ah.yani yelda..
orhan:ne fısırdaşıyorsunuz orda?
serkan:hiç orhan amca...
yelda:hiç baba hiç.ben sarpı bulurum merak etme.(serkana bakar)
serkansa koltuğa yapışmıştır.
orhan şüpheci bir şekilde yüzü kıpkırmızı olmuş serkana oturduğu yerden döner.
orhan:sahi...sen nerde olduğunu bilmiyor musun?
serkan:yok efendim..bilmiyorum valla...gerçekten yani..
orhan:tamam oğlum tamam.(feryale dönecekken tekrar serkana bakar.serkan derin bir oh çekmiştir)sen niye gerildin?bir acayipsin bugün.
serkan:iyiyim..iyiyim.ben..gidiyim(ayağa kalkar)sarpı...arayayım..
orhan:nerde arayacaksın ulan?(hiddetle ayağa kalkar)
serkan(korkarça)ay.şey..yani bir yerlerdedir o.kesin..ben araştırırım..
orhan:e iyi...ulan...
feryal(orhanı kolundan tutar)tamam orhan.bırak arasın çocuk.bir bildiği vardır.
serkan:yok.(herkes ona bakınca)inşallah..(kaçarak uzaklaşır)
yelda serkanın arkasından garipçe bakar.
sarp omzuna yaslanmış olan ekine bakar.sonra gözü büyük ekrana ilişir.üzerinde isimleri yazıyordur.
sarp:ekin..kalk.sıra bize geldi.
ekin:hı?(ekrana bakar)evet.
sarp:iyi misin?
ekin:hı hı.
sarp:hadi gidelim.
ekin bir yanı mutlu bir yanı üzgün bir şekilde sarpı takip eder.
gülser:gönül...ekini kaldır kızım.
gönül:ekini mi?
gülser:evt.geç kalıcaksınız fabrikaya.
gönül: o gitti.
gülser:nereye?
gönül:fabrikaya.
ismet:ne zaman gitti.daha bir yüzünü görmedik dünden beri.
gönül(çaydanlık elinde)gitmiş işte babacım.bende bilmiyorum.
ismet:töbe töbe...
kurti:al işte baba.çalışkan kızını.bir de bana dersiniz çalışmaz diye.
ismet:sen sus.
gönül:ne diyorsun sen kurti.kız sabahı sabah ediyor.
ismet:yine göndereyim mi seni o oğlanın yanına.beraber pişkin pişkin oturursunuz.
kurti:hakkını yeme baba çocuğun.bulaşık,çamaşır elinden her iş geliyor.
ismet:ya...
kurti(çatalı elinde)öyle baba.
gönül:sen daha eline bir tabak bile almadın kurti.
kurti:aşkolsun gönül.biz delikanlı adamız.bizde delikanlı gururu vardır.
gönül:iyi.al o gururunun turşusunu kur.haşlayıp suyunu içeriz.
kurti(gönüle hak verircesine bakan gülser ve ismete bakar)sinirli bugünlerde..
serkan:şey ben sarp teksoya gelmiştim.
resepsiyondaki adam:otelden ayrıldılar efendim.
serkan:ya..(elini çenesinde gezdirir)ee..
resepsiyondaki adam elindeki işi ikinci defa bırakır.
adam:buyrun?
serkan:yanında birisi var mıydı?(adama casusca yaklaşır)
adam(serkana yaklaşır)nasıl birisi efednim?
serkan(daha da yaklaşır)ne bileyim..bir bayan...olur ya işte..
adam:otelimizde bu tip olaylara yer vermiyoruz efendim.
serkan:yo..yo yanlış anladınız beni..
adam:neymiş doğrusu?
serkan:arkadaş yani.karısı olur nişanlısı...anlasana kardeşim.(adamla burun buruna gelmişlerdir)
adam serkana iyice yaklaşır.serkan bir buluş yakalamış gibi gülümser.meraklı gözlerle bakar.
adam:müşterilerimiz hakkında bilgi vermiyoruz kardeşim.hadi çık..çık..
serkan:ama..
adam sinirlenmiştir.güvenliği çağırır.serkan yaka paça atılır.dışarda onu bekleyen bir sürpriz vardır.
memur:siz ismet kızı ekin serbest hiçbir baskı altında kalmadan orhan oğlu sarp teksoyu kocalığa kabul ediyor musunuz?
ekin biraz durur.
sarp:ekin....
ekin(gülümser)evet.
sarpta gülümser.
memur:siz orhan oğlu sarp teksoy ismet kızı ekin serbest'i hiçbir baskı altında kalmadan karılığa kabul ediyor musunuz?
sarp:valla..(ekin hafifçe dürter)şey evet.evet..sonsuza kadar.
memur(gözlüklerini hafifçe indirerek sarpa bakar)evet demeniz yeterli..
ekin gülümser.
serkan:hı?yelda?
yelda arabaya dayanmış serkana bakıyordur.
yelda(kızgınca sırıtır)serkancım..
serkan:şey yelda..(güvenliklerden sıyrılır ve yeldanın yanına gelir)ne işin var burda?
yelda:içimden buraya gelip birilerini basmak istedim.
serkan(yutkunur)şey...sen beni mi takip ettin?
yelda:hayır sadece ilahi tesadüf..
serkan:ya..(ellerini avuşturur)
yelda:soruların bittiyse gidelim.
serkan:ta-tabi.
sarp:sonunda evlendik.
ekin:evet.
sarp:ilki bu kadar güzel değildi.hatta hiç güzel değildi.
ekin: olur mu hiç?o kadar şey yaptılar bizim için.
sarp:ama hiçbiri gerçek değildi.
ekin:doğru.(sarpa sıkıca sarılır)şimdi ne yapacağız?
sarp:bilmem.
ekin(sarpın kollarından kurtulur)nasıl yani?
sarp:yani..ne yapmak istersin?
ekin:sarp..
sarp:biricik karıcığımı götürecek hiçbir yerim yok.param da..biliyorsun babam...
ekin(sarpın yüzüne dokunur içi acımıştır)öyle demek istemedim.hem ben seninle yer yere giderim.zaten fabrikaya geç kaldım.
sarp:fabrikaya mı?
ekin(gülümser)e birimizin çalışıp aileyi geçindirmesi lazım.
sarp:ben ne güne duruyorum..
ekin:seni sonsuza kadar kalbimde saklıyorum.(sarpa bir öpücük verir)
sarp:tamam o zaman.ama bende çalışıcam.
ekin:iş bulmak kolay değil.
sarp:ben..sarp teksoy..benim gibi bir iş adamını mumla ararlar.
ekin:canım benim.keşke sadece sarp olsaydın.
sarp(umutuszca)öyleyim zaten.ben nasıl iş bulucam..
ekin:ay üzülme.ben sana iş bulurum.hadi fabrikaya.
yelda:ne işin vardı otelde?
serkan:şey...birşeyler içmek için..
yelda(hızını yükseltir)ya..hani abimi arıyordun?
serkan:ay..yavaş...dur..
yelda(hızını daha da yükseltir arabaları teğet geçiyordur)serkan...
serkan:ay..tamam..dur..dur..
yelda arabayı kenara çeker.
serkan:sarp ekinle..
yelda(bunu tahmin etmiştir)eee?ne yapıyorlar bunlar habersiz...
serkan(korkudan büzüşmüş haldeyken toparlanır)tam olarak bilmiyorum.ama galiba..
yelda gözlerini serkana dikmiştir.
serkan:galiba..EVLENİYORLAR.
yelda:ne?
Yer imleri