"acının tohumları"
orhan:çıkın siz.
feryal serkanın haline içten içe gülerken yelda hala şoktaydı.feryal orhanın serkana kötü şeyler yapmayacağını biliyordu.sadece serkanla önce konuşmasına gerektiğine inanıyordu.bu bir çeşit testti.feryal yeldanın kolundan tutup onu dışarı çıkardı.
serkanın içinde hem bir sevinç hem de korku vardı.orhan beyin ne diyeceğini merak ediyor ce ondan biraz olsun çekiniyordu.
kısa bir sessizlikten sonra serkanın ödünü patlatırcasına orhan beyin gür sesi yükseldi.
orhan:demek yeldayı seviyorsun?
serkan:e-evet efendim.
orhan mırıldanmaya başlamıştı.
yasemin:merak etme.bunu sadece sen göreceksin.
sarp yasemine güvenemiyordu.bakışlarını tavırlarını incelemeye başlamıştı.bu işin içinde bir şantaj kokusu vardı.
sarp:peki gördüm ve bitti mi?
yasemin:bu kadar korkmana gerek yok sarp.
sarp bu işe bozulmuştu.
sarp:hayır korkmuyorum.
yasemin:ama çok gerginsin.
sarp:hayır...
yasemin(gülümser)neyse..benim gitmem gerekiyor.görüşürüz.
sarp:hoşçakal.
yasemin kafeden uzaklaşırken sarpın onu tekrar görmek aklının ucundan bile geçmiyordu.ekinle evlendiği gerçeği onu mutlu etmeye yetiyordu.bunlarla vakit kaybedemezdi.
feryalle yelda 1 saatten beri dışarıda bekliyorlardı.içerden hiçbir ses gelmiyordu.yelda olayın şokunu atlatamamış bahçedeki koca koltuğa yığılmıştı.arada bir gidip bakan feryal yeldanın yanına yaklaştı.
feryal:yelda..iyi misin kızım?
yelda:hayır.serkan beni bugünlerde çok kızdırıyor.(kaşlarını çatar)
feryal yeldanın yanına oturur ve saçlarını okşar.
feryal(gülümseyerek)aa çocuk gibi davranma..hem serkanın seni sevdiği belliydi.
yelda annesine bakar.
yelda:seviyorsa seviyor.ne yapalım yani?
feryal:ama sende bundan hoşlanmıyor değilsin.öyle değil mi?
yelda:nerden çıkardın anne?
feryal:bak kızım serkan doğru bir seçim olacak.herşeyi unutup yeni bir sayfa aç.serkana bir şans ver.hı?
yelda kararsızca annesine bakar.serkana olan duygularını test etmesi gerekiyordur.
ekin odasına girer ve yatmaya hazırlanır.herkes uyumuştur.o sırada aniden telefon çalar.ekin önce diğerlerinin duymasından korkar ama "sarp"ı görünce bunu umursayamaz hemen açar.
ekin:sarp?
sarp:rahatsız etmedim değil mi?
ekin:hayır..(gülümser)aslında korktum sarp.(ciddileşir)ya biri duyarsa diye?
sarp:canım karıcım.dayanıcaz artık ne yapalım.neler yaşadık biz.bunu da atlatıcaz.
ekin:seni bu yüzden seviyorum işte.o kadar anlayışlısın ki.seni yeni yeni tanımaya başladım sarp..iyiki yanımdasın..
sarp(işi şakaya vurarak)nerden bildin?
ekin:nasıl yani?
sarp:perdeyi aç.
ekin perdeyi açar.şaşkınlıktan ne yapacağını bilemez.
ekin:ne işin var burda?daha eve gitmedin mi?
sarp:seni bir kez daha göreyim dedim.bak biliyorum gelemezsin yanıma...
ekin:tabiki hayır..deli misin?
sarp: o zaman telefonu yanına koy.gidene kadar uyuduğunu bilmek istiyorum.sen uyuyunca ben kapatırım.
ekin:bana şarkı söyleyecek misin?
sarp:tamam..söylerim.
sarp elinde telefonla ekinin evinin önüne oturur.şarkı söylemeye başlar.ekin huzurlu bir şekilde uyur.
gönül kurtinin ne işler çevirdiğini bilmek isteiyordur.bunun için ağzını aramaya karar verir.
gönül:kurti?
kurti:hı?söyle güzelim.
gönül:ne iş buldun sen ya?
kurti:söylemem..
gönül:çatlarım meraktan..
kurti:çatlamazsın.
gönül uyku mahmuru kurtiyi itekleyerek kaldırır.
kurti:gönül..dur bir ya.
gönül:bak söylemezsen kötü olur.
kurti:öğrenirsiniz.önce bir başlayayım işe.(arkasını dönerek yatar)
gönül:bari bir ipucu ver.hı?
kurti(gözleri kapalı ağzı kulaklarında hayallere dalar)şimdi...
"herkes yerlerini almış ellerinde biletler bağırışıyorlardı.herkes 13 numaralı gönül adlı atı destekliyordu.yarış başlamak üzereyken 13 numaranın jokeyi atı gönülle kısa bir tur attı.onlar yaklaştıkça tüm millet hop oturup hop kalkıyordu.sonunda yarış başlamak üzereydi.jokey atın bakımını yaptı.ve yarış başladı.herkes 13 numara diye bağırıyordu.jokey hem büyük bir hızla giderken hemde taraftarlarına el sallıyordu.o sırada gönül huysuzlaştı ve jokeyi tepmeye başladı.jokey el sallarken dengesini kaybetti ve yere düştü.herkes yuhlamaya başladı.birkaç kişi "allah belanı versin.."demeye başladı."
gönül:allah belanı versin kurti..kim bu nazlı kız..?söyle çabuk.ne işler çeviriyorsun.?allahın cezası...
kurti:ne diyorsun gönül..anlatıyorduk işte..
gönül:ne anlatması be adam...birkaç şey vızırdadın sonra birden nazlı kız koş yavrum..koş babana..yavrum..atla gel demeye başladın.sende gel serap dedin.(ağlamaya başlar)ay ben bu adama mı ömür tükettim ya...boyun devrilsin..püh..
kurti:ya gönül..yanlış anladın..(gönülün fırlattığı yastığı tutar)bak karıcım..gönülüm..seni söyledim ben ya..
gönül:çık dışarı..çık..!
kurti gecenin bir yarısında odadan dışarı atılır.
ismet uykusu bölündüğü için huzursuz olur.
ismet:ne oluyor bunlara ya?
gülser:kimibilir nedir ismet?boşver yat uyu.
ismet:doğru bizmkisi kimbilir ne işler karıştırdı da kızın tepesi attı..tövbe tövbe..
orhan:bak evladım..sana kızımı veririm ama bir şartla...!
serkan(gülümser)sağolun sağolun..nedir efendim?
orhan gayet ciddi görünüyordur..
Yer imleri