42.Bölüm...
Tarla...
Güven-İsmet...Naber..
İsmet-Eii
Güven-Eii?Neyin var senin?
İsmet-Nolsun...Niye dövüyon o çocuğu?...Hemde ne için dövüyon...Sen bene ne söz vermiştin güven..
Güven-Ne?..Ya yapma ismet ben kime ne yapmışım ya..Ben kimseye bişey yapmadım...İnanmıyomusun bana...?
İsmet-İnanmıyom!
İsmet gider güvende peşinden...
Güven-İnanmıyon!...İsmet...
İsmet-Hop!...Yavaş ol bakalım..(Tüfeğini doğrultur)
Güven-İsmet ben kimseyi dövmedim...!
İsmet-O hakikat gözünü kendimi mi morattı?
Güven-Ne biliyim kim morattı..Ama ben morartmadım..
İsmet-Güven..Görmüşler..Şahitler varmış...Sakın geçme bizim tarlaya!
İsmet gider..
Güven-Ulan elime geçseler paralicam onları...Hemde ikisini birden bu sefer..İkisini birden..Boşver..Boşver...
İsmet işçilerin parasını veremediği için üzgündür...Yarenin üstünde evine giderken, Güven atıyla yolunu keser...
Güven-İsmet...Nereye?
İsmet-Hiç..Eve gidiyom
Güven-Hayırdır bişeymi oldu?..Canın sıkkın gibi
İsmet-Yok bişey...Boşver..Hem sen ne diye benim yolumu kesiyon..?
Güven-İsmet konuşmamız lazım!..
İsmet-Vazgeç güven..Artık vazgeç...
Güven-Hayır vazgeçmicem!!...
İsmet gider..Güvende tekrar peşinden gider..
Güven-İsmet..İsmet...Dur...İsmet..Lütfen in hadi...
İsmet inmez...
Güven-Kaç benimle!!..Kaçalım gidelim seninle buralardan...!.Sadece ikimiz!
İsmetin gözleri dolar..
İsmet-Olmaz güven...Olmaz..!
Güven-Niye olmaz...?Neden olmaz ismet..Hani ben kaçıcaktım dememişmiydin bana..Ee cemile istanbula gitseydi gidicektin...
İsmet-Evet...İstanbula gidecek olsaydık kaçıcektim...
Güven-Peki ne değişti?
İsmet-Artık olmaz güven...Çünkü bubam yok..Anamı kardeşlerimi bırakamam..Olmaz...Anla beni olmaz...Tamammı!
İsmet ağlayarak gider...
Güvende üzülür...
Güven-Olmaz he olmaz...
Cemile tek başına salıncakta sallanırken İsmet gelir...
İsmet-Cemile..Cemile noldu?
Cemile(Ağlar)-Ne olsun be ismet...Resmen gruptan atıldım...(ismet cemileyi alnından öper)Bütün hayallerim yıkıldı...Muratta istanbula gitcek..Gene kaldım tek başıma..
İsmet-Olacağı buydu ya zaten cemile...
Cemile-Hakkaten ismet...Sen haklıydın...Boş hayallerin peşinde koşuvedim ben...Bulutların üstünde dolaştım hep...(ismette ağlar)...Sana noldu?
İsmet(ağlar)-Heç...
Cemile-Olmuş bişey...Benden mi saklican gı...Aşk olsun...Hadi anlatıver...
İsmet-Cemile...Güven bana kaçma teklif etti...
Cemile-Kaçcanmı peki?
İsmet-Yapamam!...
Cemile-Yapan gız sen..Yapan..Niye gı?
Kısmet gelir..
Kısmet-Ohh..Oh...Allah muhabbetinizi artırıvesin..Ben tabi bulaşıkları yıkıyıveren...Herşeyi ben yapıveren...Ne oldu be?..Cemile abla noluyo...(yanlarına oturur.Kısmette duygulanır)
Cemile-Sana noldu gı..?
Kısmet-Ya ne bilem ben..Böyle habire hisleniveriyom ya...Büyüdükçe ben sulugöz felan oluveriyom...
Cemile iki kardeşinide göğsüne yaslar...
Cemile-Oy oy..Ablalarının bitanesi..
Kısmet-Hadi dürdüş yatıverdi zaten...Bizde böyle rahat rahat ağlayıveririz.
Cemile-Hadi kızlar...
Alıntı değildir..
Yer imleri